اثرات ناشتای کوتاه مدت بر افراد مبتلا به دیابت نوع 2

 11 سپتامبر 2017- در یک مطالعه‌ی جدید، اثرات روزه‌داری یا ناشتای کوتاه مدت بر مارکرها کنترل قند خون بر روی تعداد کمی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بررسی گردید. در این تحقیق که در مجله‌ی Diabetes Careمنتشر شده است، تاثیر حذف وعده ی صبحانه و ناشتا بودن تا بعدالظهر بر مقدار قندخون بعد از غذا، انسولین و اسیدهای چرب آزاد و سایر مارکرها بررسی گردید.

 این آزمایشات برای دو روز انجام گردید: در طول روز اول ، 22 شرکت کننده صبحانه، نهار و شام خود را در ساعت معمول میل کردند و در روز دیگر آنها وعده ی صبحانه را حذف کرده و تا ساعت 1.30بعدالظهر ناشتا بودند.

ترکیب رژیم غذایی در این آزمایش نزدیک به رژیم غذایی غربی بود که تقریباً نیمی از کالری غذا از کربوهیدرات‌ها و مقدار متوسطی از پروتئین‌ها و مقدار کمی از آن توسط چربیها تأمین می‌شود.

شرکت کنندگان در این تحقیق میانسال بودند و متوسط مقدار هموگلوبین A1c  آنها 60.7میلی مول بر مول بود و هیچ نشانه‌ای از عوارض مرتبط با دیابت نداشتند و معمولاً صبحانه می‌خوردند.

 محققان پس از مقایسه ی مقدار قندخون، انسولین و اسیدهای چربی آزاد(FFAs) در دو روز آزمایش، دریافتند که حذف صبحانه منجر به افزایش جزئی مقدار قندخون پس از صرف نهار و شام می‌شود.

غلظت اسیدهای چرب آزاد در پاسخ به حذف صبحانه، همچنان تا هنگام ناهار بالا می باشد، که نشان می دهد اسیدهای چرب از ذخایر چربی بدن به منظور برآورده کردن نیازهای انرژی در طول مدت ناشتا آزاد شده است.

شاید جالبترین یافته‌ی این تحقیق، مقدار انسولین بود که پس از هر وعده‌ی غذا در روزی که صبحانه حذف شده بود، به طورقابل توجهی کاهش داشت. این موضوع نشان می‌دهد که اگر به مدت طولانی‌تر ناشتا و حذف صبحانه ادامه یابد شاید سبب کاهش یا کند شدن ابتلا به مقاومت به انسولین شود.

 در حالیکه محققان بر اهمیت صبحانه با توجه به افزایش ناگهانی قندخون پس از صرف غذا در روزهای ناشتا تاکید دارند، اما همچنان از روزه‌داری برای کنترل مقدار انسولین حمایت می‌کنند.

 گمان می‌رود که شرکت کنندگان باید در حوالی زمان ناشتا، از رژیم کم کربوهیدرات استفاده کنند تا از افزایش ناگهانی قندخون آنها پس از صرف غذا جلوگیری شود، یا پیک افزایش قند خون آنها کاهش یابد. این حقیقت که روزه‌داری متناوب و حذف صبحانه می‌تواند حساسیت به انسولین را بهبود بخشد بسیار مهم است شواهد فزاینده‌ نشان می‌دهد که مقاومت به انسولین و یا هایپرانسولینمی می‌تواند خطر عوارض عروقی نظیر آترواسکلروز را افزایش دهد.

منبع:

www.diabetes.co.uk/news/2017/sep/new-study-reveals-effects-of-short-term-fasting-on-people-with-type-2-diabetes-90602056.html